Nga Gjekë Gjonaj
Në kërkim të burrit më të vjetër në Malësi rruga më çoi në shtëpinë e Llesh Camajt, në fshatin Sukruq, jo larg Tuzit.Portreti i këtij malësori autodidakt, të ndershëm, fisnik e punëtor është interesant. Nga biseda me të mësuam se është burri më i vjetër jo vetëm në Hot, por edhe në Malësinë e Mbishkodrës. Moshatarët e tij, thotë ai, i kanë vdekur para pak vitesh, dhe nuk kujtohet të ketë ndonjë tjetër më të moshuar se ai. Edhe pse është në prag të 100 vjetorit të lindjes i frikësohet “ exhelit” ( vdekjes).
Në dokumentin kishtar shkruan se ka lindur në shkurt të vitit 1920,kurse ne atë civil në tetor të po atij viti. Ai, pavarësisht se është spian ( hotian), ka lindur në Triesh, për shkak se nëna e tijshtatzënëLulë ( e bija e Maç PalitCacaj), për të shpëtuar nga lufta e pamëshirshme që bënin ushtarët serbë ndaj popullatës së pafajshme në malin e Hotit. Në kohën kur Lleshi erdhi në jetëte dajat në Triesh, babin Prëlë e kishte në burg. U deshti të kalojë më se një muaj që babai i tij ta shohë dhe ta përqafojë për herë të parë djalin e vet.
Llesh Prëla gjithmonë ka qenë i shëndetshëm. Shëndet të mirë gëzon edhe sot. Edhe pse pak muaj e ndajnë nga 100 vite mbi supe Lleshi nuk i reflekton ato. Me pak vështirësi në të ecur, por ai asnjëherë nuk është mbyllur në shtëpi. Me aq sa mundet jeta e tij është aktive me punë të vogla rreth e rrotull shtëpisë. Deri para pesë vitesh, kur e ka thyer këmbën mbi gju, ka kositur. Gjithnjë është i fortë, vital dhe optimist. Ndonëse i është dobësuar shikimi e dëgjimi, nuk e pengon atë që të ecën vetë në këmbë dhe të komunikojë me familjarë, miq e dashamirë. Ka një kujtesë të jashtëzakonshme. Ngjarjet e ndodhitë i tregon duke mos harruar asnjë detaj. Veshet, mbathet dhe ushqehet pa ndihmën e askujt. Megjithatë ka filuar ta ndiej pleqërinë. “Tash kam fillua me e niepleqninë. Se deri tash se kam nije”, thotë Lleshi.
Jeta fillimisht në fshatin Spi dhe më vonë në Sukruq e ka “ përplasur” nëpër sfida. Punoi shumë pa reshtur punë të ndryshme gati plot një shekull. Ka punuar shumë edhe në të ftohtë. Por asnjëherë nuk është sëmurë, me përjashtim të ndonjë gripi të rrallë, kur edhe e ka vizituar mjekun. Vetëm një herë në jetën e tij mban mend të jetë shtruar në spital, kur , siç e përmendëm më parë, e ka thyer këmbën, e cila tashmë është shëruar krejtësisht.
Jetëgjatësinë e tij 99-vjeçari ia dedikon stilit të jetesës dhe ushqimit të rregullt.Recetat e kësaj jetëgjatësie janë përdorimi i ushqimeve tërësisht organike dhe integrimi në punët e përditshme, ndonëse mjaft të lodhshme. Jeta e tij ka funksionuar me disiplinë dhe orar të caktuar. Është ushqyer me produkte organike vendore. Me bulmete. Nga produktet e qumështit më së shumti e ka preferuar kosin. Nuk e ka pirë duhanin, as alkoolin, përvese nga një gotë raki ose verë në ditë që e ka pjekur ( nxjerrë) ai vetë. Nuk di se çka është stresi e nervozi. E karakterizon qetësia dhe durimi. Nuk lavdërohet për ndihmat që u ka bërë njerëzve. Veprat e tij të mira nuk ka dëshiruar kurrë t’i bëjë publike. “Sado që kam bërë mirë, kam bërë pak”, shprehet me modesti Lleshi.
Gjithmonë ka ditur të mposhtë çdo fenomen negativ që e dëmtuan shëndetin. Veç kësaj ka kaluar një jetë pothuaj perfektë. Nuk përjetoi asnjë sëmundje në familje. Asnjë trazirë. Asnjë shqetësim të theksuar. Asnjë tragjedi.Por, i mbushur me gëzim familjar. Me dashuri. Me respekt. Me mirënjohje. Me përkujdesje .
Jetën e kaloi në lumturi të plotë. Në harmoni e marrëveshje me bashkëshorten Drane me të cilën tashmë ka mbushur 71 vite martesë. Nga kjo martesë çifti ka pasur gjashtë fëmijë , njëdjalë dhe pesë vajza, prej të cilëve më i moshuari është djali Nreka69 vjeç, i cili familjarisht përkujdeset për të. Lleshi ka 19 nipa e mbesa dhe 45 stërnipa e stërmbesa. Të gjithë e duan. E respektojnë dhe e afrojnë më të moshuarin e familjes së tyre, bacin Llesh, siç e quajnë jo vetëm familjarët por edhe të tjerët.
Urojmë që në përvjetorin e 100-të të tij, fëmijët , nipërit, mbesat, stërnipërit dhe stërmbesat të organizojnë një festë ditëlindjeje të mrekullueshme. Të kremtojmë të gjithë së bashku pranë tryezës së rrethuar edhe nga miqtë dhe dashamirët e tij të tjerë me tortën me mbishkrimin : “Gëzuar 1oo vjetorin e lindjes Llesh!”
