Nga Vildana Dibra Zhubi
Thojnë qingji i butë i thithë dy nana,
Kjo hiç s’vlen për Ulqinin tim,
E lajnë n’terr,ikën hana,
E lajnë t’mjerin si një jetim!
E shtrinë dorën lutet i mjeri,
Mos ma shkatrroni bukurinë,
Petkat e mija këtu i qepni,
Përse nga jashtë të tjerët i bijnë !
Më bijnë të ngushta ato t’mallkuara,
Mi preni ju vet o Ulqinak,
I dua të bukura,i dua t’kulluara,
Se jam I bukuri,Zotëriu plak !
Deri kur të vishem me rrobat që vijnë,
Nga pragu i kishës si gjynahqarit,
Lereni bijtë e mi t’mi bijnë,
Me leni rehat nga hesapet e pazarit!
Mjaftë e pata me ato gërshanë,
Që prejnë për qefit kojshitë përtej,
Mu Zotërinë e vjetër rahat s’më lanë,
Shtyju përmas e shtyju andej!
Në mramje kapuçin e budallës ma vejnë,
Mëngjez ma ndrrojnë si i don qefi,
Mas ditje një thes përsëri ma blejnë,
Se gjingjat e butë aty i gjeti !
Më vishni aman si më ka hije,
Me rrobat e shekullit dhe bukurisë,
A keni mend,a keni dije
Se jam zoteriu i Perëndisë!
U lodha nga durimi dhe qaj me lot,
E du veç petkun që më takon mu,
Mos rrini të heshtur me vite dhe mot,
Më stolisni ashtu si e kam meritu!
S’qenka e vërtetë kjo përalla e qingjit,
Se unë pa thithë dhe pa dy nana mbeta,
Dora e gjatë e ujkut dhe ligjit,
Me len mu pas,se ka hallet e veta !
E shihni këtë gjeth nga bukurija thahet,
Përballë me gjethe jeshil tjetri më rrin,
Me ju o bijtë po i qaj hallet,
Mos leni të kalbet i juaji Ulqin !
Mos m’leni me qa ,i juaji jam,
Dora e huaj kurrë s’të bënë rahat,
Ma ktheni sharmin e bukur,që kam,
T’më leni mbas dore është shumë mëkat !
/vildanadibrazhubi.com/
