Një sëmurje që duhet leçitur

Shkruan: Shaban Peraj

Nga ngjarjet e fundit që po ndodhin në Kosovë rreth migrimit ilegal të qytetarëve të saj , njeriu nuk ka sesi të mos shqetësohet për  këtë dukuri, dhe shpirti ynë nuk ka sesi  të mos bashkohet me mallin  e pashuar për atdheun, e për t’u lënë të rinjve një mesazh aq  prekës sa edhe trishtues. Kjo është ajo për të cilën duhet të  reflektojmë të gjithë në mënyrë që të shpëtohet nga kjo kolerë  e keqe që ka mbërthyer shoqërinë tonë.  Ngjarja trishtuese ndodhi,   këtë po e shikon e gjithë bota përparimtare, por nga mënyra sesi  reagon politika aktuale në Kosovë fitohet bindja se në këtë  katrahurë ka njëfarë hileje e cila në mos sot, nesër patjetër  duhet dhe do të zbulohet duke e ditur se shqiptarët e Kosovës kanë  jetuar edhe më keq, por kështu nuk kanë vepruar asnjëherë, çka na  bënë të besojmë se ky skenar nuk është i rastësishëm.

Kjo dukuri  nuk e trazoi fare politikën shqiptare, bile është për të ardhur keq  për deklarata që lëshojnë disa udhëheqës, si bie fjala Ministri i  Punëve të brendshme të Kosovës, z.  kender Hyseni ,sipas të cilit  skenari na qenka përgatitur nga “mafia shqiptaro-serbe”. Në qoftë  kjo e vërtet, atëherë çafarë bën ai dhe stafi i tij që nuk  është në gjendje të zbulojë kush është kjo mafi shqiptare, ku  veprojnë këta dhe çfarë bën Shërbimi i Inteligjencës kosovare ?  Për ta shpjeguar këtë duhet t’i referohemi filizofisë së krijuar  tek qytetari  e që lidhet ngushtë me gjendjen e krijuar! Në qoftë se  do të arsyetojmë rreth këtij rreziku, duke pasur parasysh atë që  dëgjojmë e shikojmë, atëherë lindë pyetja:   a e kemi merituar   t’i prijmë këtij populli , a mund ta ndërtojmë demokracinë pa u  shliruar nga sëmurja që na ka përfshi? A mund të integrohemi në BE  me veprime totalitare që bëjnë udhëheqësit shqiptarë në Kosovë?   Këtyre pyetjeve duhet dhënë përgjigje ata që i kanë dalur zot të  mbajnë timonin në shoqërinë shqiptare.   Pakënaqësia që lidhet me  pozicionin e individit në jetë- thotë Kanti , është shkaku që i  detyron shqiptarët e Kosovës   të prishin sistemin social ku jetojnë  dhe  ënyra e veprimit të tyre është mjeti për të realizuar planet  e tyre. Për të mos rënë në këtë gjendje politika aktuale në  Kosovë është dashur të mendojë më heret, të hartojë një plan  social ku qytetarët do të ishin leçitur nga sëmurja momentale.  Kjo  është ajo që nuk përkon me deklaratat e politikanëve, ku në vend  që mafia të zbulohet e të denohet , po vie puna që ata të  shpërblehen e të shpallen hero në zemër të Evropës! Për deri sa  kjo të mos ndodhë, nuk kemi pse të habitemi nëse i bëjmë sehir  krimit të plaçkitësve, të vrasësve të paguar  e shkatërruesve të  shoqërisë. Nga këta politikanë që nuk u beson më populli nuk ka  mbetur tjetër  veçse të dëgjosh fjalë pa idera që e gjykojnë  jetën pa e jetuar, parazitë fatkeqë që vënë gurë në të gjitha  rrugët për të mos lënë të tjerët të shkojnë atje ku ata nuk  mund të shkojnë vetë. Në pamundësi për të gjetur zgjidhje të  problemeve sociale, ekonomike, këta politikanë  korruptojnë  shpirtërat e masës , në vend që të mbrojnë e sigurojnë mirëqenie  sociale ,  iri e zhvillim për aksione të mundshme në këto momente  të vështira për shqiptarët e Kosovës.  Njërëzit refuzojnë të  punojnë e studiojnë kur shohin padrejtësitë që u bëhen në jetën  e përditshme nga të korruptuarit e injorantët të cilët kanë  sjellur anarki institucionale duke mos vepruar në kohë moment të  duhur.  Në këtë katrahurë të krijuar me të madhe ndihet mungesa e  prania e institucioneve të Kosovës, mungesa e tyre bënë që  popullata shqiptare të mbetet pa zot, pa drejtues të mirëfilltë, në  vend që fuqizohet e të stabilizohet  çdo ditë e më shumë përmes  urave të komunikimit  me ata të pashpresë që po lëshojnë Kosovën.  Kështu duhet pritur edhe dashakeqësi, edhe urrejtje në  politikëbërje , edhe pengesa të shumta e që një ditë do të bëhet  vonë.

Duke iu kthyer problemit të shpëtimit nga mafia shqiptaro-serbe  nuk na mbetet gjë tjetër veçse të mendojmë mirë për potezet që  duhet tërhequr, të mësojmë e të edukojmë masën sepse demokracia e  lria e një populli nuk avancohet pa të.