Shkruan:Haxhi Zeneli
Sipas njohurive që kemi sot,rezulton se Shqipërija brënda dhe jashtë,është një tokë e pasur me naftë dhe hidrokarbure.Kjo pasuri e shqipërisë asnjëhë deri më sot nuk ka mundur të shfrytzohët në maksimum nga populli i sajë.Por mund të themi se koha më e cilësuar që këto pasuri shfrytzoheshin,për të mbështetur ekonomin e vendit,ishte koha e munizmit.Që nga vitet e 80 dhe deri në 90’tat,Shqipërija kishte më shumë se 500 fabrika që bënin eksportimin e mallërave jashtë vendit.Me hyrjen e demokracis,këto fabrika po të vazhdonin punën,ku me pak investime ato do mund të riparohëshin,dhe populli i këti vendi së paku një pjesë e tyre do kishin vende pune,dhe jo të bëheshin argat të botës.
Në kohën e munizmit edhe se ishte një sistem diktatorial,aty u bënë përpjekte që ta ngrisin ekonomin e këti vendi.Kështu që gjatë periudhës 1971-1980,u ndërtuan fabrika të mëdha të industrisë,siç ishte:
Kombinati Siderurgjik në Elbasan,i aftë për të përpunuar mbi 1,milion tonë mineral hekuri dhe tuba çeliku në vit;u ndërtuan disa hidrocentrale kryesisht mbi lumin Drin,me një kapacitet prej 1.8 miliard kWh/në vit;pastaj një rafineri e madhe nafte,me një kapacitet rafinimi prej 1milion tonë naftë në vit,pastaj zhvillimi i industrisë nxjerrëse e përpunuese të kromit,hekur-nikelit dhe bakrit,por edhe uzinave të tjera për prodhimin dhe përpunimin e plehrave kimike,bitumit,çimentos,tullave,por edhe uzina të industrisë së lehtë të përpunimit,e shumë e shumë të tjera.Hyrja e demokracisë gjeti vendin të devastuar.Ende punonin aty afro 500 fabrika,por këto ishin të amortizuara për ti bërë konkurencë tregut të jashtëm,dhe këto që medomos duhej të intervenohëj për ti renovuar,apo edhe për ti aftësuar së paku me teknologjin e re,por jo të shkatrroheshin,sepse ata ishin aty gati,bile edhe kuadri i puntorëve ishte mirë i pregatitur dhe kishte specialistë me shumë eksperiencë për të vazhduar punën e tyre.Shqipëria mund të prodhonte së paku për vetën e tyre,ajo nuk ndodhi!.Ndodhi e kundërta,këto fabrika dikujt i penguan dhe u shkatrruan deri në fund.Hekurat hiqëshin nga hekudhurat dhe transportoheshin në shkritoret për tu shkirë në hekuranën e Nikshiqit në Mal të Zi.Kushë i bëri këto?,dhe kujt i shkonte për shtat ky shkatërrim?.Nga e gjithë kjo që ndodhi,na del sot të marrim vetëm një përgjigje,se planet e Ruso/sërbëve punonin në prapa skenë me
agjentët e tyre nëpër mes të njerëzëve të korruptuar në Shqiperi.Dalja e rusëve në Adriatik,nëpër mes tokave shqiptare,ka qenë ëndërr që nuk u shua asnjëherë.Tani na del e qartë se kush janë projektuesit e shkatrrimit të ekonomis shqiptare.Ruset vazhdimisht mundohën të destabilizojnë Shqipërin.
Interesi i Rusis në Shqipëri është i kahmotshëm,që të kapin pikat stategjike të ekonomis.
Nga një studim na del se:nga viti 2012,një kompani turke e quajtur “Çalik Energy” i vuen syrin kompanis shqiptare “Albpetrol”,në bashkpunim me kompanin ruse “Rosneft”.Ruset që nga ajo kohë,në këtë mënyrë e hipën këmbën e tyre në shkallë për të hyrë në Shqipri,që pastaj të kenë një influecë në Ballkan.Mbase sot rezulton që ka pasur sukses,nga fakti se çfarë po ndodhë në Shqipëri,Serbi,Mal të Zi!?.
Nuk besojë të është një koinçidencë e rastit me ato që shofim këto ditë në Tiran dhe Beograd,përveç se dorë e zgjatur e Putinit,për të destabilizuar Ballkanin.
Prill/2019
